นิทรรศการร่มฟ้าเวียงเหนือ
ตื่นตากับดอกนางพญาเสือโคร่งสีชมพูที่เบ่งบานเต็มต้น ท่ามแสงแดดที่ตกกระทบเป็นเงาสะท้อนน้ำ บนดอยอินทนนท์ ทำให้สงัด ปุยอ๊อก อดไม่ได้ต้องคว้าอุปกรณ์วาดรูปที่ติดตัวมาระบายความงามตรงหน้าด้วยสีน้ำ ก่อนวาดใหม่ด้วยสีอะคริลิค เพื่อเติมเต็มรายละเอียดให้ยิ่งเด่นชัดสมบูรณ์ หนึ่งในเสน่ห์ของภาคเหนือที่ตรึงใจสงัด ปุยอ๊อก ศิลปินชาวราชบุรี วัย 74 ปี ผู้หลงรักธรรมชาติและไปใช้ชีวิตที่เชียงใหม่ตั้งแต่ปี 2503 ภาพดอกไม้ต้นไม้ที่ดูร่มเย็นและมีมิติสมจริง จึงเป็นดั่งลายเซ็นที่ฝากไว้ในผลงานเสมอ เหมือนชื่อนิทรรศการ ร่มฟ้าเวียงเหนือ ที่สงัด ปุยอ๊อก นำ 70 ภาพที่เขียนขึ้นในช่วง 2 ปีล่าสุดมาจัดแสดงเป็นครั้งแรก หวังให้ความงามเหล่านี้ทำให้ผู้คนอยู่ร่วมกับธรรมชาติด้วยความรักและหวงแหน
หลายจังหวัดในทางตอนเหนือที่เดินทางไป ทำให้ศิลปินได้พบชีวิตสงบเรียบง่ายของชนบทล้านนา ที่สะกดสายตาคนต่างถิ่นด้วยที่อยู่อาศัยและเครื่องมือเครื่องใช้ ส่วนหนึ่งแสดงออกผ่านผลงาน ร่มไม้ชายคา ที่มีทั้งบ้านไม้ และพันธุ์พืชนานาชนิด โดยตั้งใจไม่วาดคนลงไปในภาพ เพราะแค่ผู้ชมได้จินตนาการว่าหากได้ไปอยู่ที่นั้นแล้วมีความสุขก็เพียงพอแล้ว แรงบันดาลใจจากภาพเขียน ยังส่งต่อให้ศิลปินด้วยกัน อย่าง เจ สุรเสนา ศิลปินวัย 53 ปี ผู้ยึดแนวทางนี้เป็นต้นแบบ หลังได้เห็นผลงานของ สงัด ปุยอ๊อก ในโปสการ์ดเมื่อปี 2528 เกิดเป็นความประทับใจแรกจากภาพน้ำที่วาดได้สมจริง
อีกความประทับใจหนึ่งในเมืองหนาว คือความสง่างามของมัสยิดสีขาว ที่เมืองคาซาน ประเทศรัสเซีย และบรรยากาศเย็นๆที่ผู้คนสวมเสื้อหนาวกางร่มก่อนหิมะโปรยลงมา 1 ใน 2 ภาพวาดจากต่างแดนนำมาจัดแสดงในครั้งนี้ด้วย ร่มฟ้าเวียงเหนือ นิทรรศการแสดงเดี่ยวครั้งที่ 12 ของสงัด ปุยอ๊อก มอบความสุขผ่านธรรมชาติที่สวยงามถึงวันที่ 26 กุมภาพันธ์ นี้ ที่หอศิลป์จามจุรี จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย