เอกสารฉบับนี้จำเป็นที่จะต้องปิดบังข้อมูลบางอย่างเพราะอาจจะกระทบสำนวนการสอบสวน แต่นี่คือบันทึกคำให้การว่า ครั้งหนึ่งมีกลุ่มคนอ้างว่า เป็นญาติครูจอมทรัพย์ ไปที่สถานีตำรวจภูธรเรณูนคร จ.นครพนม อ้างว่า ครูไม่ใช่คนขับตัวจริงข้อความสำคัญช่วงหนึ่งก็คือ นายสับยอมรับว่าได้ขายรถให้นายเสริฐ รูปสะอาด แล้วนายเสริฐ ก็ยอมรับว่า เมื่อวันที่ 11 มี.ค.2548 ขับรถไปชนจักรยานในจุดเกิดเหตุจริงแล้วก็ขายรถเป็นเศษเหล็กไป ตอนนั้นเพียงแค่บันทึกคำให้การไว้ แต่ทำอะไรไม่ได้เพราะอยู่นอกเหนืออำนาจของตำรวจในการรื้อคดี บันทึกคำให้การนี้เกิดขึ้นในปี 56
ปรากฏว่า ปี 57 มีคนกลุ่มเดิมไปที่สถานีตำรวจภูธรนาโดน ไปอ้างอีกครั้งในดคีเดิมว่าครูจอมทรัพย์ ไม่ใช่คนขับตัวจริง แต่ครั้งนี้ คนที่รับสารภาพกลับเป็นนายสับ วาปี ว่าเขานี่แหละเป็นคนไปขับรถชนคนตาย ถ้าครูไม่ใช่คนขับตัวจริง ทำไมคนที่รับสารภาพจึงมีทั้งนายเสริฐ และนายสับ ตำรวจเปิดเผยข้อมูลก่อนหน้านี้ว่านายเสริฐ มายอมรับแล้วว่าเกือบจะรับจ้างในครั้งนั้น แต่เพราะขับรถไม่เป็น ข้อมูลนี้สอดคล้องกับข้อมูลจากภรรยาของนายเสริฐที่เปิดใจกับไทยพีบีเอสภรรยาว่า นายเสริฐขับรถไม่เป็น โดยขี่เป็นแต่มอเตอร์ไซค์และเป็นแค่คนซื่อๆคนหนึ่งเท่านั้น