เมื่อเวลา 14.00 น. วันที่ 29 พฤษภาคม สมาคมนักข่าวนักหนังสือพิมพ์แห่งประเทศไทย จัดเวทีอภิปราย "ขุมทรัพย์พรรคการเมือง" โดย รศ.นวลน้อย ตรีรัตน์ อาจารย์คณะเศรษฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย กล่่าวถึงขุมทรัพย์ของนักการเมืองว่า ปฏิเสธไม่ได้ว่าแหล่งที่มาของเงินคือเป็นจุดฉกฉวยกัน โดยนโยบายของรัฐบาลที่ตั้งขึ้นทำให้เรามองเห็นแหล่งทุนของนักการเมือง ตั้งแต่มีแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ทำให้เกิดง การเบียดบังงบฯแผ่นดิน มาจากการก่อสร้าง การจัดทำโครงสร้างพื้นฐาน ทั้งยังมีการยึดทรัพย์สินสาธารณะ มาเป็นของตัวเนื่อง ทำกันตั้งแต่อดีตมาถึงปัจจุบัน มีทั้งนักการเมือง ผู้มีอำนาจ ทำให้คนชนชั้นกลาง ชาวบ้านเข้ามาผสมโรง จนกลายเป็นปัญหาใหญ่ ยุคนี้ โครงการพัฒนาต่างๆ ถูกปันมาเป็นค่าหัวคิวมากมาย เมื่อก่อน 5-10% มายุคนี้สูงถึง 30% ที่เปอร์เซ็นต์สูงมาจากการเมืองที่ไม่มีเสถียรภาพนั่นเอง การใช้แหล่งระดมเงินในเศรษฐกิจสม้ัยใหม่ เป็นกรณีดำเนินกันอย่างมากมาย หลายคนตั้งสมมตฐาน พบว่าตลาดหุ้นผันผวน มักมีคำถามว่าเป็นเพราะอะไร ซึ่งมีร่องรอย แต่ตรวจสอบยาก
รศ.นวลน้อย กล่าวว่า มีงานศึกษาเรื่องการฟื้นฟูกิจการประเภทใดที่ฟื้นฟูสำเร็จ พบว่า กิจการใดมีการเมืองเกี่ยวข้อง หรือมีเครือญาติ ด้วยการพิสูจน์ พบข้อเท็จจริงกิจการนั้นฟื้นฟูได้สำเร็จเร็วกว่า แต่การถือครองไว้ในระยะสั้น อาจหมายถึงปั่นมูลค่าให้สูง และจำหน่ายขายออก นอกจากนี้ เรื่องของท้องถิ่นการกินหัวคิวหรือส่วย จากการจัดซื้อจัดจ้าง การคุ้มครองธุรกิจผิดกฎหมาย ที่อาจเป็นของนักการเมืองเอง หรือเป็นของเจ้าหน้าที่้ นักการเมืองมักมีเอี่ยวแม้ไม่ใช่ทางตรง ในทางอ้อมก็จากการซื้อขายตำแหน่งของเจ้าหน้าที่
"บริษัทที่มีการเมืองเข้าไปเกี่ยวข้อง มักเข้าถึงแหล่งเงินทุนได้ง่าย ซึ่งก็มักมาจากธนาคารของรัฐ ในช่วงหลัง มีโครงการแปลกและพิสดาร มักคุยในกลุ่มนักเศรษฐศาสตร์ว่า โครงการที่นักการเมืองพูดว่า ทำเพื่อประโยชน์ของประชาชน ไปดูว่าเป็นโครงการต้องจ่ายเงินมาก มีการรั่วไหล ประชาชนได้เพียงน้อยนิด
โครงการรับจำนำข้าว สุดท้ายแล้วผู้ที่ได้คือชาวนารายใหญ่ โรงสี และผู้ส่งออก เป็นตัวอย่างเห็นได้ชัด ในเว็บไซต์ของธนาคารโลก "คอรัปชั่น"กลายเป็นเรื่องใหญ่ ที่มีข้อมูลมากมาย มีกิจกรรมมากมายที่พยายามรณรงค์ต่อต้านฉ้อราษฎร์บังหลวง"
ศ.ดร.ชัยอนันต์ สมุทวณิช ราชบัญฑิต กล่าวว่า พรรคการเมืองที่เข้ามาหาผลประโยชน์จากงบประมาณของรัฐเพิ่งเกิดขึ้นมาช่วง 20 ปีที่ผ่านมา ในปัจจุบันเป็นการสมทบกันจัดทำโครงการเพื่อหากกินโดยอ้างประชาชน ซึ่งแตกต่างกับในอดีตที่พรรคการเมืองจะหากินกันจากค่าคอมมิชชั่นเท่านั้น เหตุที่เป็นเช่นนี้เนื่องจากประชาชนไม่มีข้อมูลและพรรคการเมืองสามารถอ้างความชอบธรรมเพราะได้รับการเลือกตั้ง
“พรรคการเมืองมีหน้าที่อย่างเดียวคือรณรงค์หาเสียงเลือกตั้ง จากนั้นก็เข้าไปแบ่งสรรปันส่วนกันในกระทรวงต่างๆ หัวหน้ารัฐบาลถือเป็นธรรมเนียบปฏิบัติว่าเมื่อให้พรรคอื่นไปดูกระทรวงใด ตัวเองก็ไม่มีสิทธิไปควบคุมดูแล เป็นสาเหตุให้ประชาชนไม่พอใจพรรคประชาธิปัตย์ในขณะนี้”ศ.ดร.ชัยอนันต์กล่าว และว่า การคอรัปชั่นถูกมองว่าเป็นการกินงบประมาณแผ่นดินที่ไม่มีใครรู้สึกเป็นเจ้าของ ส่วนตัวยอมรับว่าเป็นเรื่องยากที่จะจับการทุจริต เพราะพรรคการเมืองหาเงิน 2 ทาง 1.หัวหน้าพรรคทำคนเดียว 2.ช่วยกันหาโดยสร้างภาพหัวหน้าพรรคให้เป็นคนดี แต่ให้ลูกพรรคแสวงหาผลประโยชน์ จึงอยากเสนอให้ยึดทรัพย์ที่พบข้อพิรุธมาก่อน หากพิสูจน์ได้ก็ค่อยคืน