ภาวะ
ดร.จิตรา ดุษฎีเมธา ประธานศูนย์พัฒนาความสุขมนุษย์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ (มศว) เปิดเผยว่าในภาวะที่มีผู้ประสบอุทกภัยเป็นจำนวนมาก และเกิดภาวะเครียด สับสนในชีวิตและ คิดว่าชีวิตหมดสิ้นทุกอย่างทั้งทรัพย์สิน บ้านเรือนเครื่องไม้เครื่องมือในการทำมาหากิน บางคนเป็นเจ้าของโรงงานอุตสาหกรรม บางคนสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รัก หรือบุคคลใกล้ชิดจากภาวะที่คิดว่าตัวเองหมดสิ้นทุกอย่าง ส่งผลให้เกิดความเครียดขึ้นและเสี่ยงต่อการคิดสั้นหรือหนีปัญหาต่างๆ ด้วยการคิดฆ่าตัวตาย ดังนั้นการรู้จักเฝ้าระวังกลุ่มเสี่ยงจึงเป็นเรื่องที่ควรกระทำอยางยิ่งในช่วงเวลานี้ เริ่มจากขอให้สังเกตกลุ่มคนที่อาจจะมีโอกาสอยู่ในภาวะเสี่ยงหรือภาวะของการฆ่าตัวตาย จะมีลักษณะดังนี้ 1 . มีการพูดเปรย หรือ พูดว่า ไม่อยากอยู่ อยากตาย และมีโอกาสเสี่ยงสูงมากขึ้น หากการพูดนั้น เป็นการพูดแล้วได้ลงมือกระทำอย่างเป็นรูปธรรม ทำร้ายตนเองและเริ่มทำร้ายผู้อื่น หรือมีการเตรียมอุปกรณ์ ให้สังเกตว่าเมื่อพูดแล้วมีการกระทำตามมา ภายหลังการพูุด
2 แยกตัวอยู่คนเดียว ไม่ขยับเขยื้อนกาย ไม่พูดไม่จากับใคร หน้าตาเศร้าหมอง น้ำตาไหล เต็มไปด้วยความคิดตลอดเวลา คิดมาก หรือตาเหม่อลอย ตาตกมองต่ำ
3. ไม่อยากกิน นอนน้อย นอนไม่หลับ บ่นในทางลบ ซ้ำๆ อยู่ตลอดเวลา โดยเวลาใครพูดอะไรก็จะวนกลับมาเรื่องเก่าๆ “หากมีอาการเหล่านี้ผู้ที่อยู่ใกล้ชิดต่อพึงระมัดระวัง หรือถ้าคิดว่าตัวเองอยู่ในภาวะเสี่ยง คิดมากเครียดให้เริ่มพาตนเองหรือบุคคลที่อยู่ในภาวะเสี่ยงขยับเขยื้อนกายให้มาก ขึ้น มองขึ้นด้านบน มองฟ้าที่แจ่มใส แทนการมองน้ำ หากมองน้ำ มองน้ำที่ลดลง ไม่ใช่มองภาวะน้ำที่กำลังจะท่วมหรือท่วมอยู่แล้ว พยายามให้ดื่มน้ำ และพาไปถูกแดดบ้าง เพื่อให้ร่างกายเกิดการขับเคลื่อน คำพูดที่เคยพูดว่า ฉันจะทำอะไรให้... สิ่งต่างๆ ต้องเปลี่ยนและปรับเป็นฉันพอจะทำอะไรได้บ้างตอนนี้ จะทำให้เกิดควาาหวังและเกิดพลังในการสู้ต่อไป คนรอบข้างคนใกล้ชิด ควรใช้ประโยคที่ให้กำลังใจกัน เช่น มีอะไรให้ช่วยบอกนะ เราจะช่วยกันฝ่าฝันไปให้ได้ นอกจากนี้การโอบ สัมผัส จะช่วยทำให้ชีวิตเขารู้ว่า ยังมีคนที่พร้อมให้กำลังใจและมอบความรักความห่วงใยให้เขาอยู่ ชีวิตมนุษย์จะอยู่ต่อไปได้ หากยังรู้ว่าตัวเองยังมีความหวัง มีพลังใจ มีความรัก และความศรัทธา ในตนเองและผู้อื่น
ทั้งนี้การกอด สัมผัส กับบุคคลที่เรารัก หรือ การพูดแบ่งปันกำลังใจ ให้ข้อมูลเชิงสร้างสรรค์ จะดีกว่า การพูดแต่เรื่องแย่ๆ เช่นชีวิตนี้หมดสิ้นแล้ว ไม่เหลืออะไรอีกแล้ว ต้องไม่พูด แต่ควรพูดว่า อย่างน้อย เรายังมีมือ มีแรง และมีที่ดินอยู่แม้น้ำจะท่วมบ้านหรือทรัพย์สมบัติอื่นๆ แต่เราก็ยังเหลือชีวิต เรายังมีคนที่อ ยู่ในสภาพเดียวกับเรา ซึ่งเขาก็ไม่ต่างจากเราหรืออาจจะแย่กว่าเราอีก