หลายคนมองสิงคโปร์เป็นเมืองแห่งความเร่งรีบ แข่งขัน การพัฒนาทางเศรษฐกิจเต็มขั้น แต่ภายใต้ความเจริญทางวัตถุ สิงคโปร์ได้สอดแทรกความอ่อนโยนจากศิลปะไว้ทั่วทั้งประเทศ โดยใช้ระบบขนส่งสาธารณะเป็นสถานที่แสดงงานศิลปะต่างๆ เรียกว่าโครงการ "Art in transit"
ชุมชนพวกแต้ม ชุมชมที่ยังคงอนุรักษ์การทำคัวตองศิลปะของชาวล้านนา ที่ชาวบ้านในชุมชนสืบทอดกันมาจากรุ่นสู่รุ่น สล่านิวัติ เขียวมั่น ผู้สืบสานการทำคัวตองพุทธศิลป์ที่ยังคงถ่ายทอดองค์ความรู้ให้กับคนในชุมชน และแม่ครูสมจิตร อินทะยะ ช่างคัวตองหัตถศิลป์ ซึ่งสืบทอดการทำเล็บฟ้อน ดอกไม้ไหวแบบล้านนามาจากบรรพบุรุษ