หญิงสาวผู้รักตุ๊กตาศิลปะจากดินญี่ปุ่น

สิ่งของบางอย่างหากทำด้วยใจรัก ผลตอบแทนย่อมมีคุณค่าทางใจเสมอ เช่นเดียวกับหญิงสาวคนหนึ่งที่สร้างสรรค์ตุ๊กตาศิลปะจากดินญี่ปุ่น แต่เดิมคิดเพียงทำเล่นยามว่าง แต่กลับกลายเป็นของต้องใจหลายคน

แรกเริ่มทำ ตั้งใจเพียงเป็นของประดิษฐ์เล่นยามว่าง เริ่มจากเทคนิคง่ายๆ ปั้นดินญี่ปุ่นเป็นรูปสัตว์ แล้วพัฒนามาเป็นหน้าคน ที่กลมแป้น มีตาเรียวแหลม ในแบบที่ วรวลัญช์ วริษฐ์พุฒิเมธ บอกว่าจินตนาการใบหน้าขึ้นมาเอง จนวันนี้ตุ๊กตาดินญี่ปุ่นที่เคยดูไร้ชีวิต กลับเคลื่อนไหวได้ด้วยเทคนิคที่ผู้ทำเรียนรู้จากตำรา และอินเทอร์เน็ต

กว่าจะออกมาเป็นตุ๊กตา 1 ตัวได้ต้องอาศัยความพิถีพิถันพอสมควร ทั้งปากที่มีขนาดเล็กจึงต้องออกแบบให้เหมือนปากคน และนิ้วมือที่เรียวงาม ให้ดูเหมือนเป็นนิ้วมือคนจริงๆ

แม้ข้อดีของดินญี่ปุ่นจะมีความนิ่ม ปั้นง่าย แต่เมื่อโดนอากาศก็จะแห้งเร็ว จึงต้องคอยพรมน้ำให้ดินมีความชื้นอยู่เสมอ เมื่อปั้นเสร็จจะนำไปตากแดดให้แห้ง จากนั้นไปสู่ขั้นตอนเย็บปักถักร้อย นอกเหนือไปจากการเย็บ ลำตัวแขน ขา สิ่งท้าทายและเพิ่มเสน่ห์ให้กับตุ๊กตาตัวน้อย คือเสื้อผ้า การวาดใบหน้า ลงสี และติดเส้นผม กว่าจะได้ตุ๊กตาศิลปะจากดินญี่ปุ่น วรวลัญช์ ต้องเรียนรู้ทดลองทำมานับครั้งไม่ถ้วน จนวันนี้ผลงานที่คิดเพียงทำเล่นกลับเป็นที่ต้องการโดยเฉพาะลูกค้าต่างประเทศ  แม้มาไกลเกินคาด แต่คนทำศิลปะจากดินญี่ปุ่นไม่เคยหยุดจินตนาการสร้างสรรค์งานอยู่เสมอ  

เช่นเดียวกับ Geppetto ชายแก่ในนิทานเด็กเรื่อง Pinocchio ที่ประดิษฐ์ตุ๊กตาไม้เด็กผู้ชาย และฝันให้ตุ๊กตามีชีวิต หญิงสาวผู้รักตุ๊กตาคนนี้วาดฝันอยากเปิดโรงเรียนสอนการทำตุ๊กตาดินญี่ปุ่น พร้อมไปกับโรงงานเล็กๆ หลังเกษียณอายุ เปิดโอกาสให้ผู้ที่สนใจทำงานศิลปะได้เรียนรู้วิธีการทำตุ๊กตา และหวังให้คนที่ได้ชื่นชมตุ๊กตาของเธอมีความสุขเช่นเดียวกับที่เธอรู้สึก