นิทรรศการศิลปะกลุ่มนิยมแบบก่อนราฟาเอลในอังกฤษ
ความตั้งใจของจอห์น เอเวอเรทท์ มิเลส์ ที่วาดภาพผู้คนทำงานในโรงไม้ที่ดูแสนธรรมดา เพื่อต้องการถ่ายทอดให้ครอบครัวของพระเยซูดูไม่ต่างจากปุถุชนทั่วไป แม้จะถูกวิจารณ์อย่างมากในครั้งแรกที่เปิดแสดงด้วยข้อกล่าวหาดูหมิ่นศาสนา แต่การแฝงนัยยะทั้งการที่พระเยซูถูกตะปูตำซึ่งสื่อถึงแผลศักดิ์สิทธิ์
จอห์นแบ็พทิสต์กับถ้วยน้ำในพิธีศีลจุ่ม นกพิราบสัญลักษณ์วิญญาณบริสุทธิ์ และฝูงลูกแกะที่หมายถึงศาสนิกชน คือความแยบยลที่พบในผลงานของศิลปินแนวพรีราฟาเอลไลท์ กลุ่มศิลปินอังกฤษที่กลับไปสร้างผลงานในสไตล์จากยุคเรอเนซองส์ตอนต้น ที่ให้ความสำคัญต่อการถ่ายทอดชีวิตผู้คนและทิวทัศน์ทางธรรมชาติอย่างตรงไป ตรงมา
Pre-Raphaelite Brotherhood หรือ กลุ่มนิยมแบบก่อนราฟาเอล ก่อตั้งในกรุงลอนดอนเมื่อปี 1848 โดยกลุ่มจิตรกรในวัยเพียง 20 ปี ได้แก่ จอห์น เอเวอเรทท์ มิเลส์ วิลเลียม โฮลแมน ฮันท์ และดานเต เกเบรียล รอสเซ็ตติ เพื่อต่อต้านศิลปะแนวจริตนิยมหรือ Mannerism ซึ่งนำแนวทางของจิตรกรยุคเรอเนซองส์อย่างราฟาเอลซึ่งมีความสวยงามตาม ธรรมชาติอยู่แล้วไปบิดเบือนจนเกินจริง ตามอิทธิพลการเรียนการสอนที่มาจากสถาบันศิลปะต่างๆ โดยกลับมาสร้างสรรค์ภาพวาดที่เต็มไปด้วยรายละเอียด ใช้สีสันจัดจ้าน และวางองค์ประกอบที่ซับซ้อนซึ่งเคยได้รับความนิยมในอดีต
ศิลปะแนวใหม่ที่เกิดขึ้นเป็นครั้งแรกในอังกฤษถูกนำมาจัดแสดงอีกครั้งที่หอศิลป์เททบ ริเตน โดยเนื้อหาของภาพมีความหลากหลาย ทั้งจากบทกวีจากตำนานพื้นบ้านจนถึงวิถีชีวิตผู้คนในยุควิตอเรีย ซึ่งจิตรกรมักเดินทางไปบันทึกภาพประทับใจนอกสถานที่จนกลายเป็นภาพวาดที่โดด เด่นในการสื่อความงามของธรรมชาติ โดยเฉพาะภาพ โอฟีเลีย ของมิเลส์ ที่ได้รับการยกย่องว่าให้รายละเอียดของทิวทัศน์ที่แลดูซับซ้อน โดยถูกประเมินราคาไว้เกือบ 50 ล้านดอลลาร์
ศ.ทิม บาร์รินเจอร์ นักประวัติศาสตร์ศิลป์ มหาวิทยาลัยเยล กล่าวว่าหัวใจของศิลปะ Pre-Raphaelite พบได้จากผลงานชื่อ Work ของ ฟอร์ด มาดอกซ์ บราวน์ ที่โดดเด่นในการจัดองค์ประกอบศิลป์ ในการนำภาพปัญญาชนวางไว้ทางขวา ส่วนคนจนถูกวาดไว้ทางซ้าย โดยตรงกลางซึ่งเป็นหัวใจของภาพเว้นไว้สำหรับกลุ่มผู้ใช้แรงงาน ซึ่งถือเป็นกลุ่มคนสำคัญในการปฎิวัติอุตสาหกรรมสมัยวิคตอเรียของอังกฤษ เป็นหนึ่งในตัวอย่างที่แสดงให้เห็นถึงการใช้ศิลปะมารับใช้สังคมของศิลปิน กลุ่มนิยมแบบก่อนราฟาเอลได้อย่างชัดเจน