ต้องใช้มือค่อยๆเกลี่ยช็อคฝุ่นสีเทาอมฟ้า เพื่อลดความชัดเจนของลายเส้นภาพสวนป่า ให้ดูเลือนลางเหมือนภาพร่างที่ยังไม่ได้ลงสี เป็นความตั้งใจของ บัญชา ยุรยาตร์ ศิลปินวัย 37 ปี ที่ให้สีซีดจางแทนความทรงจำทั้งด้านทุกข์และสุขที่เข้ามาในชีวิต อย่างต้นกล้วยและแอ่งน้ำ ภาพจำของสวนที่บ้านจังหวัดสมุทรปราการ ที่ทุกวันนี้หายไปกลายเป็นป่าคอนกรีต ย้ำเตือนให้ผู้คนนึกถึงสภาพแวดล้อมผ่านผลงานชิ้นแรก ในชุด จิตรกรรมที่ตายแล้ว โดยมีจุดเด่นอยู่ที่การเลือกใช้สีที่ดูเรียบง่าย เพื่อให้ผู้ชมสัมผัสถึงความสงบ ที่อาจส่งผลให้แต่ละคนย้อนนึกถึงเรื่องราวของตัวเอง
บัญชา ยุรยาตร์ ศิลปิน กล่าวว่า “อยากให้รู้ว่าความเลือนราง ซีดจาง เป็นหนทางสู่ความเป็นนิรันด์ได้ สู่ความสุขได้ เพราะความเลือกลาง บ่งบอกถึงความสงบ และในความสงบมีความสุขได้ และไม่ต้องแฝงไปด้วยสีสันอะไรที่เยอะแยะ สิ่งนั้นที่มันทึม ก็เป็นเส้นทางสู่นิรันด์ได้ ถ้าเราเพ่งมันมากพอ”
"ต่อให้สิ่งนั้นมันทึมเทาไร้ความสดใส แต่นั่นก็อาจเป็นช่องทางสู่นิรันดร์ได้ ถ้าคุณเพ่งให้มากพอ" เป็นข้อความไม่กี่บรรทัดในหนังสือ ความงามข้ามกาลเวลาของจอห์น เลน เล่มนี้ เป็นแรงบันดาลใจให้ศิลปินสร้างสรรค์ผลงาน ที่อาจจะมีสีสันที่ดูซีดจางไปบ้าง แต่ว่าจุดประสงค์หนึ่ง อยากให้คุณผู้ชมเนี่ยพินิจพิจารณาภาพนี้แล้วก็ค้นหาตัวเองตามไปด้วย ภายใต้สีสันที่ไม่ดึงดูดความสนใจไปจากเนื้อหามากนัก เน้นการใช้สีเทาอมฟ้า
บัญชา ยุรยาตร์ ศิลปิน บอกว่า มันก็เหมือนกับธรรม ธรรมชาติ เหมือนความหลุดพ้น ประหนึ่งความสุขที่ได้ปล่อยวาง ขณะเสี้ยวหนึ่งของชีวิตเรา อาจจะมีภาพคน สัตว์ สิ่งของต่าง ๆ ที่เรารู้สึกกับมัน
ความงามข้ามกาลเวลา คือหนังสือที่บอกเล่าสุนทรียะทางศิลปะ ที่ บัญชา ยุรยาตร์ ได้อ่านครั้งแรกเมื่อ 6 เดือนที่แล้ว ส่งผลให้แนวทางของการสร้างงานศิลปะ เปลี่ยนไปจากการใช้สีสันสดใสตามธรรมชาติ เป็นสีทึมเทา เพื่อขับเน้นให้เนื้อหาสำคัญกว่าสีสัน แต่สิ่งที่ยังคงไว้คือ คือการหยิบเอาธรรมชาติใกล้ตัวมาใช้ในงานศิลปะเพื่อแสดงสัญลักษณ์บางอย่างอยู่เสมอ
บัญชา ยุรยาตร์ เป็นทั้งศิลปินและครูสอนศิลปะ เคยได้รับรางวัล Purchase Prize จากการแสดงภาพพิมพ์และวาดเส้นนานาชาติ ครั้งที่ 2 เมื่อปี 2552 และกำลังสร้างสรรค์ผลงานชุด จิตรกรรมที่ตายแล้ว เพื่อจัดเป็นนิทรรศการแสดงเดียวครั้งแรกในเร็วๆนี้