บทบาทวรรณกรรมไทยในอาเซียน การแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมที่หลากหลาย
นวนิยาย "ผีเสื้อและดอกไม้" ต้องยอมเสี่ยงเป็นหนึ่งในขบวนการลักลอบขนของเถื่อน แลกกับการหาเลี้ยงครอบครัว นอกจากสร้างความประทับใจให้นักอ่านชาวไทยจนถูกนำไปสร้างเป็นละครและภาพยนตร์ แต่เนื้อหาที่ใกล้ชิดกับวิถีชีวิตคนมุสลิม ทำให้วรรณกรรมเรื่องนี้ถูกแปลเป็น ภาษามลายู และเป็นที่นิยมในหมู่นักอ่านชาวมาเลเซีย รวมทั้งเป็นผลงานวรรณกรรมไทยที่ถูกแปลและเผยแพร่ในกลุ่มประเทศเพื่อนบ้าน ด้วยปัญหาทางภาษา และความแตกต่างทางวัฒนธรรม ทำให้ไม่ค่อยเกิดการแลกเปลี่ยนผลงานวรรณกรรมระหว่างประเทศในกลุ่มอาเซียน หนึ่งในหัวข้อการเสวนา "ทิศทางและบทบาทวรรณกรรมไทยในอาเซียน" เพื่อหาทิศทางนำไปสู่การแลกเปลี่ยนผลงานวรรณกรรมที่หลากหลายในกลุ่มประเทศเพื่อนบ้าน
กว่า 20 ปีที่อยู่ในวงการซื้อขายลิขสิทธิ์หนังสือ และนำหนังสือไทยสู่ตลาดโลก ทำให้ “พิมลพร ยุติศรี” พบว่าความยากลำบากที่สุดคือการขายลิขสิทธิ์หนังสือไทยสู่ตลาดต่างประเทศ คือการหาหนังสือที่มีความเป็นสากล แต่คงเอกลักษณ์เฉพาะตัว และเหมาะสมกับประเทศปลายทาง โดยเฉพาะในกลุ่มประเทศที่มีความละเอียดอ่อนและหลากหลายทางวัฒนธรรม
ความสัมพันธ์และความร่วมมือเพื่อความก้าวหน้าในด้านต่างๆ ทั้งการเมือง เศรษฐกิจ รวมถึงสังคมและวัฒนธรรม เป็น 3 เสาหลักในการพัฒนาประชาชมอาเซียน หากวงการวรรณกรรมซึ่งเป็นหนึ่งในหัวใจสำคัญของการพัฒนา ยังคงไม่ได้รับการสนับสนุนจากภาครัฐเท่าที่ควร จึงมีคำถามว่าวรรณกรรมไทยจะไปในทิศทางใดในอาเซียน