การกลับมาของแอนิเมชั่น 
ตัวละครที่ขาดความสมจริง รวมถึงการเดินเรื่องที่ไม่มีที่มาที่ไป คือความล้มเหลวส่วนหนึ่งของ Dragonball Evolution ในเวอร์ชั่นฮอลลีวูด ที่ดัดแปลงจากการ์ตูนดังที่สุดของญี่ปุ่นดาร์กอนบอล และ 1 ในผู้ผิดหวังที่สุดคือ อากิระ โทริยาม่า ผู้ประพันธ์ต้นฉบับ ที่แม้จะพยายามให้คำแนะนำแก่ทีมงานฮอลลีวูดเรื่องปรับปรุงบท แต่ก็ไม่เคยได้รับความสนใจ จนผลลัพธ์ออกมาย่ำแย่เกินกว่าจะยอมรับได้ กลายเป็นแรงผลักดันให้เขากลับมากู้ชื่อเสียงผลงานอันเป็นตำนานของตนอีกครั้งในการสร้างภาพยนตร์แอนิเมชั่นตอน Dragon Ball Z: Battle of Gods ซึ่งเป็นครั้งแรกที่เขามีส่วนร่วมในการวางพล็อตเรื่องและออกแบบตัวละครตั้งแต่ต้น
Dragon Ball Z: Battle of Gods เป็นการคืนจอเงินครั้งแรกในรอบ 17 ปีหลังจากอวสานไปเมื่อปี 1996 โทริยาม่าตัดสินใจร่วมงานนี้เพราะอยากให้ผู้ชมได้เห็นงานสร้างสรรค์ที่เจ้าของผลงานเท่านั้นจะสร้างได้ โดยเนื้อหาย้อนไปช่วงเวลา 10 ปีระหว่างภาคฟรีเซอร์และภาคมนุษย์ดัดแปลง เล่าถึงการปรากฏตัวของเทพเจ้าแห่งการทำลายล้าง ผู้มองหาคู่ต่อกรที่คู่ควร หลังซุน โกคุ พระเอกของเรื่องโค่นฟรีเซอร์ วายร้ายแห่งจักรวาลได้สำเร็จ ผลงานเรื่องนี้เป็น 1 ใน 4 ภาพยนตร์ปี 2012 ที่ได้รับทุนสร้างจากรัฐบาลญี่ปุ่นจากโครงการเพื่อการเผยแพร่ศิลปะวัฒนธรรมญี่ปุ่นไปสู่สากล ทันทีที่ออกฉายก็ได้รับการต้อนรับจากแฟนการ์ตูนทั่วญี่ปุ่นด้วยยอดจำหน่ายตั๋วเกือบล้านห้าแสนใบด้วยการฉายเพียงสองสัปดาห์
ยังมีการจัดนิทรรศการ Akira Toriyama: The World of Dragon Ball ในโตเกียว เพื่อฉลองการคืนจอครั้งนี้ของ Dragonball โดยงานจัดแสดงเป็น 7 ส่วน ทั้งย้อนรอยประวัติศาสตร์ผลงาน การแสดงตัวละครกว่า 400 ตัวในเรื่อง แบบฉากที่ประทับใจ และการแสดงของสะสมหายากที่เกี่ยวกับ Dragonball โดยงานจะย้ายไปจัดที่โอซาก้าช่วงปลายเดือน และปิดท้ายช่วงกลางปีที่นาโงย่าเมืองบ้านเกิดของโทริยาม่า
หลังตีพิมพ์ครั้งแรกในปี 1984 Dragonball กลายเป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมสร้างชื่อให้กับญี่ปุ่น จากยอดจำหน่ายกว่า 230 ล้านฉบับทั่วโลก และฉบับแอนิเมชั่นที่ออกฉายใน 40 ประเทศ ซึ่งโทริยาม่า เปิดใจให้สัมภาษณ์ผ่านหนังสือพิมพ์อาซาฮี ชิมบุน ว่าสิ่งเดียวที่เขาคำนึงถึงช่วงที่ Dragonball โด่งดังเมื่อกว่า 20 ปีที่แล้ว คือการสร้างผลงานที่ทำให้เด็กๆมีความสุข โดยไม่สนใจว่าจะให้คติสอนใจหรือไม่ เพราะขณะที่นักเขียนมากมายพยายามชี้นำผู้อ่าน หน้าที่หลักของเขาคือสร้างความบันเทิง ซึ่งสำหรับนักเขียนการ์ตูนวัย 58 ปีแล้ว ความอยู่รอดในวงการการ์ตูนญี่ปุ่นไม่ได้ขึ้นอยู่กับเรื่องเงินหรือเส้นสาย แต่อยู่ที่ความสามารถของนักเขียนและคุณค่าของผลงานที่จะทำให้ผู้เขียนผู้นั้นยืนหยัดในวงการได้