รณรงค์ต่อต้านการค้ามนุษย์ในภาคเหนือ 
ชายแดนไทย-พม่าด้านจังหวัดเชียงราย ที่ยาวกว่า 130 กิโลเมตร แม้จะมีเจ้าหน้าที่ของสองประเทศตรวจการเข้า-ออกอย่างเข้มงวด บริเวณจุดผ่านแดนถาวร 2 จุด และจุดผ่อนปรน 5 จุด แต่ตามช่องทางธรรมชาติที่มีมากกว่า 20 แห่งที่ชาวบ้านสองประเทศใช้ข้ามไป-มาเยี่ยมญาติ ส่วนใหญ่ไม่มีเจ้าหน้าที่ควบคุม จึงกลายเป็นช่องทางให้ขบวนการค้ามนุษย์ลักลอบนำเด็กและสตรี เข้าประเทศไทยได้โดยง่าย ข้อมูลของมูลนิธิพัฒนาชุมชนในเขตภูเขา ระบุว่าการค้ามนุษย์ไม่ใช่เรื่องใหม่ แต่เป็นปัญหาหมักหมม สาเหตุที่ไม่ถูกจับเพราะทำเป็นรายย่อย โดยกลุ่มนี้จะพักในจังหวัดชายแดน ก่อนโยกย้ายเข้าเมืองใหญ่ หรือกรุงเทพมหานคร เป้าหมายเพื่อขอทาน และขายบริการทางเพศ หรืองานแม่บ้าน ซึ่งมีความต้องการมากโดยเฉพาะเด็กที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี
ที่ผ่านมาทาง 24 องค์กรพัฒนาเอกชนภายใต้ภาคีเครือข่ายเด็กเคลื่อนย้ายแห่งประเทศไทย ได้ศึกษาพบมี 2กระบวนการที่นำสู่ขบวนการคือ 1.เต็มใจในรูปแบบนำพาหรือชักจูง และ 2. การลักพาตัวกักขังหน่วงเหนี่ยว ทำให้มูลนิธิเด็กและผู้หญิง ต้องเร่งออกให้ความรู้และความเข้าใจเด็กตามแนวชายแดน เพื่อไม่ให้เป็นเหยื่อของขบวนการโดยง่าย
ด้านหน่วยงานบังคับใช้กฎหมายยอมรับว่า การสกัดกั้นขบวนการค้ามนุษย์เป็นไปได้ค่อนข้างยาก เพราะด้วยแนวชายแดนที่เป็นป่าเขายาว ทำให้ขบวนการใช้ความชำนาญพื้นที่หลบหนีเข้าจังหวัดชั้นในได้ง่าย แต่ที่ผ่านมาก็สามารถจับกุมตามเส้นทางหลักได้จำนวนหนึ่ง
สาเหตุที่ทำให้เกิดการค้ามนุษย์ หลายองค์กรระบุตรงกันว่า 1. มาจากความยากจนและการขาดโอกาสในการศึกษา 2.ความต้องการส่งเงินหรือสิ่งของที่ต้องการให้ครอบครัวอันเนื่องมาจากค่านิยมที่ผิดๆ และ 3. ค่านิยมที่มองว่าผู้หญิงและเด็กด้อยกว่าด้านเพศ จึงถูกบังคับได้ง่าย