สิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ อย่างการตัดเล็บมือ อาจดูเป็นเรื่องยากสำหรับผู้ที่สายตามองไม่เห็น แต่กับ ยุ้ย นี่ไม่ใช่อุปสรรคในการดูแลแม่ที่กำลังป่วย ซึ่งเป็นฉากประทับใจในหนังสั้นความยาว 5 นาที "อยากบอกให้เธอเข้าใจ" ถ่ายทอดจากเรื่องจริงของ พรสุดา วุฒิเกรียงไกร ที่ความร่าเริงแจ่มใสเคยชนะใจช่างภาพจนได้เป็นนางแบบหน้าหอศิลป์ กทม.
ครั้งนี้เธอใช้ภาพยนตร์เป็นสื่อกลางเพื่อสร้างความเข้าใจถึงศักยภาพของผู้ที่สายตามองไม่เห็น นำมาฉายใน "โครงการหนังสั้นคนตาบอด เห็นได้ด้วยแรงบันดาลใจ ครั้งที่ 2" ที่เธอและทีมงานที่มีความบกพร่องทางสายตา ทำหน้าที่ทั้งการเขียนบท กำกับ และถ่ายทำด้วยตัวเอง
บางฉากบางตอนที่ไม่มีบทสนทนา มีการใช้บทบรรยายเข้ามาสร้างอรรถรส และช่วยให้ผู้พิการทางสายตาเข้าใจได้ด้วย ภาพยนตร์เรื่อง "นางฟ้า" เป็นเรื่องเดียวในโครงการที่ใช้การทำ Audio Description หรือการทำบทบรรยายเสียงประกอบภาพ ที่นำมาพูดคุยในวงเสวนาหลังการฉายภาพยนตร์ครั้งนี้ เพื่อหาแนวทางการทำบทบรรยายให้เหมาะกับภาพยนตร์สำหรับคนตาบอด
อุปสรรคทางสายตาอาจทำให้การชมภาพยนตร์ติดขัดไปบ้าง แต่ความท้าทายในการผลิตภาพยนตร์ และการบอกเล่าเรื่องราวจากอีกมุมที่หลายคนไม่เคยได้รู้ ก็เป็นอีกความสนุกที่ผู้พิการทางสายตามีต่อภาพยนตร์เช่นเดียวกับคนทั่วไป