บทเพลง โขน และละคร ที่แปลมาจากหลายภาษา หลากสำเนียง ทั้ง ลาว เขมร พม่า ไม่เพียงสร้างความเพลิดเพลินให้ผู้ชม แต่ยังเป็นนาฏศิลป์ที่เชื่อมโยงความสัมพันธ์ในแถบสุวรรณภูมิ
พญางำเมืองวางอุบาย ไล่ขุนไสไปที่อื่น เพื่อกีดกัน และโกรธแค้นที่นางอั้วสิมไม่ยอมรับรักตน เป็นอีกฉากการแสดงของละครพันทางเรื่องพญาผานอง ตอนรักสามเส้า ที่กินใจผู้ชมในหอประชุมศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธรไม่น้อย แม้จะบอกเล่าด้วยเนื้อร้องภาษาไทยเป็นส่วนใหญ่ แต่เรื่องราวจากพงศาวดารเมืองน่านเรื่องนี้ ก็แสดงถึงความผูกพันของพี่น้องไทย ลาวได้ชัดเจน
เนื้อร้องจากเรื่องขอมดำดิน ถูกนำมาบรรเลงในเพลงตับพระปทุม ที่มีทั้งเพลงเขมรเหลือง และเพลงเขมรเร็ว ในเพลงเดียวกัน เป็นอีกชุดการแสดงในงานระบำ รำ ลิเก ในดินแดนสุวรรณภูมิ ที่ผสมผสานมาเป็นเพลงไทยสำเนียงเขมร
พระลักษมณ์ ผู้คอยปรนนิบัติอารักขาพระรามด้วยความจงรักภักดี ไม่เคยได้หลับพักผ่อนเลยซักครั้ง จนองค์นิทราเทพีสงสาร ดลบรรดาลให้พระลักษณ์บรรทม แต่พระลักษณ์กลับรู้สึกพระองค์ และทรงล่วงรู้เหตุการณ์ จึงอัญเชิญองค์นิทราเทพีให้ปรากฎพระวรกาย และขอพรให้ตนไม่หลับใหลทั้งกลางวัน กลางคืน เป็นการแสดงโขนรามายณะ ฉบับเขมร ตอนพรของนิทราเทพี ที่ผู้ชมหลายคนไม่เคยดูมาก่อน แต่แสดงให้เห็นถึงเรื่องเล่าส่วนใหญ่ ที่ประเทศในสุวรรณภูมิมีความคล้ายกัน
แง่มุมทางดนตรีนาฏศิลป์ เป็นอีกหลักฐานที่นำมาเผยแพร่เพื่อให้เห็นวัฒนธรรมร่วมแบบสุวรรณภูมิ ที่ไม่แบ่งเขาแบ่งเรา สำเนียงภาษาทั้งของพี่น้อง ลาว พม่า และเขมร ในนาฎกรรมครั้งนี้ จึงทำให้ผู้ชมได้เข้าใจความสัมพันธ์ในเชิงดนตรีนาฏศิลป์ แบบสุวรรณภูมิได้เป็นอย่างดี