เมื่อวานนี้ (19 เม.ย.2559) ศ.อมร พิมานมาศ นักวิจัยชุดโครงการลดภัยพิบัติจากแผ่นดินไหว สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.) เปิดเผยถึงกรณีบ้านเรือนของประชาชนใน จ.คุมาโมโตะ ประเทศญี่ปุ่น ที่เสียหายจากเหตุแผ่นดินไหวว่า เป็นบ้านที่ก่อสร้างมาในอดีต เสาและคานเป็นไม้ขนาดเล็กยึดต่อด้วยตะปูที่รอยต่อทำให้ไม่มีความแข็งแรง ประกอบกับกระเบื้องที่ใช้มุงหลังคามีน้ำหนักมาก ทำให้เมื่อเกิดแผ่นดินไหวจึงพังลงมาได้ง่าย แม้ประเทศญี่ปุ่นจะมีการเตรียมความพร้อมที่ดี แต่มีอาคารเพียงร้อยละ 75 ที่ได้มาตรฐาน สามารถรองรับแผ่นดินไหวได้ โดยในอนาคตรัฐบาลตั้งเป้าหมายที่จะเพิ่มอาคารที่รองรับแผ่นดินไหวให้ได้ร้อยละ 90
นายมณฑล สุดประเสริฐ อธิบดีกรมโยธาธิการและผังเมือง กล่าวว่า อาคารในประเทศไทยที่อยู่ในพื้นที่เสี่ยงแผ่นดินไหวตามกฎหมายว่าด้วยการควบคุมอาคารอยู่ 22 จังหวัด ซึ่งแบ่งเป็นพื้นที่ที่อยู่ใกล้รอยเลื่อน คือกาญจนบุรี เชียงราย เชียงใหม่ ตาก น่าน พะเยา แพร่ ลำปาง ลำพูน และแม่ฮ่องสอน พื้นที่ต่อมา คือบริเวณที่เป็นดินอ่อนในกรุงเทพมหานคร นนทบุรี ปทุมธานี สมุทรปราการ และสมุทรสาคร พื้นที่สุดท้าย คือบริเวณเฝ้าระวัง อยู่ในกระบี่ ชุมพร พังงา ภูเก็ต ระนอง สงขลา และสุราษฎร์ธานี
อธิบดีกรมโยธาธิการและผังเมือง กล่าวว่า อาคารที่ก่อสร้างหลังปี 2550 มีการก่อสร้างให้รองรับแผ่นดินไหวตามมาตรฐานที่กำหนดไว้ แต่บ้านเรือนของประชาชนที่อยู่ในเขตชนบทที่ก่อสร้างโดยช่างท้องถิ่นส่วนใหญ่ยังไม่รองรับแผ่นดินไหว เมื่อเกิดเหตุการณ์แผ่นดินไหวอย่าง เช่น ที่ จ.เชียงราย จึงเกิดความเสียหายจำนวนมาก ปัจจุบัน กรมโยธาธิการและผังเมืองได้ทำคู่มือออกแบบบ้านที่รองรับแผ่นดินไหวออกแจกจ่ายให้กับประชาชน สำหรับผู้ที่สนใจสามารถขอรับคู่มือได้ที่สำนักงานโยธาฯ ทุกจังหวัด