ถึงแม้ ปีเตอร์ คุชชิง นักแสดงอังกฤษผู้สวมบท วิลฮัฟ ทาร์คิน วายร้ายจากหนังสตาร์วอร์ส ภาคต้นฉบับ เมื่อปี 1977 จะเสียชีวิตไปแล้วตั้งแต่ 22 ปีก่อน แต่แฟน Rogue One ภาคล่าสุดของหนังสงครามอวกาศ ก็ต้องแปลกใจไม่น้อย เมื่อได้เห็นนักแสดงผู้ล่วงลับกลับมาสวมบทผู้บัญชาการดาวมรณะอีกครั้ง ภาพมายาเหล่านี้เป็นผลงานของ จอห์น โนล พ่อมด CGI แห่ง Industrial Light & Magic บริษัทสเปเชียล เอฟเฟคแถวหน้าของฮอลลีวูด กระบวนการเริ่มจากการนำภาพใบหน้าที่คุชชิงแสดงในหนังเมื่อครั้งยังหนุ่ม มาผสานกับการเคลื่อนไหวของ กาย เฮนรี นักแสดงผู้มีหน้าตาและท่าทางคล้ายกับคุชชิงในหนังสตาร์วอร์สภาคแรก จนตัวละคร วิลฮัฟ ทาร์คิน กลับมาโลดแล่นบนจอได้อีกครั้ง โดยผู้สร้างหนัง Rogue One ได้รับอนุญาตจากฝ่ายจัดการมรดกของ ปีเตอร์ คุชชิง ในการนำภาพเหมือนของนักแสดงผู้ล่วงลับมาใช้ในหนังเรื่องนี้
แต่เดิม การใช้กระบวนการดิจิทัลเพื่อชุบชีวิตนักแสดงผู้ล่วงลับให้กลับมาคืนจอ จะถูกใช้ในกรณีที่นักแสดงเสียชีวิตระหว่างการถ่ายทำ ต่อมาจึงเริ่มมีการนำนักแสดงผู้ล่วงลับ กลับมาแสดงในภาพยนตร์โฆษณาสินค้ามากขึ้นทั้ง บรูซ ลี และออเดรย์ เฮปเบิร์น
นอกจากชุบชีวิตคนดังแล้ว อีกเทคนิก CGI ที่กำลังได้รับความนิยม คือเทคนิคย้อนวัยนักแสดงหรือ De-Aging ซึ่งพบได้ในหนังฮิตของค่าย Marvel Studio ถึง 2 เรื่อง ทั้งการเปลี่ยน ไมเคิล ดักลาส ให้กลายเป็นหนุ่มใน Ant-Man และการย้อนวัย โรเบิร์ต ดาวนีย์ จูเนียร์ ให้กลายเป็นวัยรุ่นใน Captain America : Civil War แม้แต่ละครโทรทัศน์สุดฮิตของ HBO อย่าง Westworld ก็ช่วยให้ แอนโธนี ฮอปกินส์ นักแสดงอาวุโสคืนความเป็นหนุ่มอีกครั้ง
เทคนิค De-Aging ถูกนำมาใช้อย่างจริงจังใน The Irishman หนังใหม่ของผู้กำกับ มาร์ติน สกอร์เซซี หนังย้อนรอยคดีฆาตกรรมของมาเฟียในทศวรรษที่ 70 ซึ่งผู้สร้างเผยว่าการแสดงของ โรเบิร์ต เดอ นีโร นักแสดงนำวัย 73 ปี จะถูกถ่ายทอดผ่านเทคนิค De-Aging เพื่อให้เขาสวมบทเป็นตัวละครตั้งแต่ในช่วงวัยรุ่น, วัยผู้ใหญ่ จนถึงวัยชรา ส่วนนักแสดงสมทบรุ่นใหญ่ทั้ง โจ เปสซี่, ฮาวีย์ ไคเทล หรือแม้แต่ อัล ปาชิโน ก็จะถูกเนรมิตให้กลับไปเป็นหนุ่ม
กันอย่างถ้วนหน้า
แม้กระบวนการ De-Aging และการใช้ CGI ชุบชีวิตนักแสดงผู้ล่วงลับให้กลับมาคืนจออีกครั้ง จะสร้างความประทับใจให้กับแฟนหนังส่วนใหญ่ ที่ยังคงชื่นชมผลงานในอดีตของนักแสดงยอดฝีมือเหล่านั้น แต่วิธีดังกล่าว กลับเป็นการปิดกั้นนักแสดงรุ่นหลัง จากการรับบทที่แต่เดิมเคยถูกใช้เป็นช่องทางแจ้งเกิดของนักแสดงหน้าใหม่ หากเทคนิค De-Aging เกิดขึ้นในยุคที่ตำนานฮอลลีวูดเหล่านั้นกำลังแจ้งเกิด พวกเขาอาจหมดสิทธิ์รับบทที่จะส่งให้พวกเขาเป็นที่รู้จักจนถึงวันนี้ และถ้าวันหนึ่งเทคนิค De-Aging ถูกพัฒนาจนมีความสมจริงถึงขีดสุด วงการอาจไม่หันมาพึ่งพานักแสดงหน้าใหม่อีกต่อไป
ดาราบางคนก็ไม่ต้องการให้ใครเอาภาพของพวกเขาไปใช้หลังจากลาโลกไปแล้ว เช่น โรบิน วิลเลียมส์ ที่ทำพินัยกรรมห้ามนำภาพเหมือนของเขาไปใช้ในสื่อต่างๆ เป็นเวลาถึง 25 ปี