ป้ามารับหน่อย ป้ามารับหน่อย หนูไม่มีรถ
เสียงปลายสายจากนักเรียนใน อ.เมืองปราจีนบุรี กลายเป็นอีกหนึ่งความผูกพันที่ทำให้ "นารี พรมศรี" หรือ ผู้โดยสารเรียกว่า "ป้ายูโกะ" อายุ 62 ปี ยังคงทำหน้าที่เป็นสารถีขับรถสองแถวสายเนินหอม-เมืองปราจีนบุรี คอยรับและส่งชาวบ้านเเละกลุ่มนักเรียนมากกว่า 40 ปี
ด้วยต้นทุนที่เพิ่มขึ้นทุกวัน โดยเฉพาะราคาน้ำมัน และจำนวนผู้โดยสารที่น้อยลง ค่าโดยสารก็ไม่สามารถปรับขึ้นราคาได้ ทำให้ตลอด 40 ปีที่ผ่านมา จากรถสองแถว 30 คัน เหลือบริการเส้นทางสายนี้เพียงคันเดียวเท่านั้น
ป้ายูโกะ ให้เหตุผลถึงความสุขในการยึดอาชีพนี้ว่า ทุกวันที่ได้พูดคุยกับนักเรียน ผู้สูงอายุ ที่มาใช้บริการถือเป็นความสุขทางใจ เพราะป้าอยู่คนเดียว หากอยู่บ้านเฉย ๆ ก็กังวลว่าจะเป็นโรคซึมเศร้าได้
สงสารผู้สูงอายุ จะไปทำงาน ไปหาหมอ ไป บขส. ไปเอาเงินผู้สูงอายุบ้าง เขาไม่มีรถ เด็กนักเรียนบางคนพ่อแม่ไปทำงาน เขาก็ไม่มีรถ บางครั้งเด็กก็โทรตาม ป้ามารับหน่อย หนูไม่มีรถ ด้วยความสงสารเราก็ต้องมาทำ
แม้วันนี้รายได้จะไม่มากเหมือนก่อน แต่ก็เพียงพอใช้จ่ายในชีวิตประจำวัน การบริการชาวบ้านในพื้นที่โดยเฉพาะผู้ยากไร้ ผู้สูงอายุ จาก ต.เนินหอมเข้าไปในตัวเมืองปราจีนบุรี เพื่อไปโรงเรียน ไปซื้อสินค้า ไปธนาคาร หรือแม้แต่โรงพยาบาล แม้จะมีผู้โดยสารเพียงคนเดียวในรอบนั้น แต่ป้ายูโกะก็พร้อมบริการด้วยใจ