ถ้าผมไม่มีความผูกพันกับเรือลำนี้ คงทำไม่ได้หรอก
เรือหลวงสุโขทัยจำลองที่สร้างจากก้านไม้ขีดไฟ เป็นผลงานของ พันจ่าเอกอุดม ชัยชนะ อายุ 60 ปี อดีตกำนันตำบลหนองหอย อำเภอเมืองเชียงใหม่ ที่สร้างขึ้นจากความทรงจำ และ สะท้อนถึงความผูกพันกับเรือหลวงสุโขทัยที่เขาเคยประจำการอยู่บนเรือหลายช่วง รวมกว่า 4 ปี
พ.จ.อ.อุดม เล่าว่า เขาเป็นอดีตนักเรียนจ่าทหารเรือรุ่นที่ 22 และเป็นหนึ่งในทหารเรือชุดแรกที่เดินทางไปรับมอบเรือหลวงสุโขทัยที่ท่าเรือซีแอตเทิล ประเทศสหรัฐอเมริกา กลับประเทศไทย เมื่อปี 2530
ขณะนั้นมียศจ่าเอก ทำหน้าที่สื่อสารทัศนสัญญาณบนเรือ ใช้เวลา 1 เดือน จึงเดินทางมาถึงประเทศไทย การเดินทางครั้งนั้นถือเป็นความภาคภูมิใจในชีวิตทหารเรือ เพราะเป็นเรือลำแรกที่ได้เดินทางไปรับ หลังจากนั้นได้ประจำอยู่บนเรือหลวงสุโขทัยหลายช่วง เคยถักเชือกขึ้นราวบันไดไว้ทุกจุดของเรือ
อันนี้เป็นเรือลำแรก ผมได้สร้างอะไรไว้ในเรือหลายอย่าง งานประดิษฐ์ราวบันได ทุกราวผมจะถักเชือกไว้ทุกเส้น ทุกวันผมใช้ชีวิตอยู่กับเรือ กินนอนในเรือ ดูทุกซอกทุกมุมในเรือ
พ.จ.อ.อุดมบอกว่า เรือหลวงสุโขทัยถูกออกแบบมาให้ต่อสู้กับคลื่นลมในทะเลได้ดี เป็นเรือที่เรียกว่าเรือปิด ทั้งลำมีประตู6บาน และจะถูกปิดทั้งหมดเมื่อเรือพ้นปากอ่าว และ ประกาศเตรียมเรือเข้ารบ
นอกจากนั้นเป็นเรือที่ไม่มีกระดูกงู ต่อกันเป็นบล็อกจนเข้ารูปเป็นลำเรือ แต่ละบล็อคจะมีประตูและผนังกันไว้ เมื่อเจอคลื่นลมแรงก็จะเอนไปมา แต่จะไม่จมเหมือนตุ๊กตาล้มลุก เหตุเรืออับปางที่เกิดขึ้นจึงเกิดคำถามว่าน้ำเข้าเรือไปได้อย่างไร เพราะแต่ละบล็อกจะกั้นน้ำไว้อยู่
ตอนนี้ถ้าเรือลอยลำอยู่ สามารถเดินเข้าไปชี้ได้เลยอะไรอยู่ตรงไหน ถ้าไม่มีรอยปริ ไม่มีทางเลยที่น้ำจะเข้าตัวเรือ เพราะทั้งเรือมีประตู 6 จุด ประตูหัวเรือเดินทะลุถึงท้ายเรือได้ ประตูที่ 2 สะพานเดินเรือมี 2 ข้าง ปกติจะปิดไว้ ตามหลักจะปิดทุกบาน แต่ปฏิบัติจริง ๆ ไม่รู้ปิดหรือเปล่า
ส่วนเรื่องชูชีพประจำเรือทุกคนจะมีเสื้อชูชีพประจำตัวแต่บุคคลหรือกำลังพลจากส่วนอื่นที่มากับเรือไม่ทราบว่ามีให้หรือไม่ แต่ปกติเรือจะมีชูชีพสำรองที่แผนกพลาธิการดูแลอยู่
รู้สึกเสียใจอย่างสุดซึ้ง เสียใจที่กำลังพลไปประสบเหตุอย่างนี้ มันไม่น่าจะเกิดขึ้น มันเกินความคาดหมายสำหรับเรือใหญ่ ๆ ที่เจอคลื่นขนาดนี้ จมไวมาก ใช้เวลาแค่ 6 ชั่วโมง ปกติมันน่าจะอยู่ได้นาน
