ดนัยโพสต์ข้อความในเฟซบุ๊ค Danai Udomchoke เมื่อวันที่ 17 ก.ค.2558 ระบุว่าเขาตัดสินใจเลิกเล่นเทนนิสอาชีพอย่างถาวรแล้ว พร้อมกับขอบคุณครอบครัวที่คอยสนับสนุน รวมทั้งสปอนเซอร์และแฟนเทนนิส ดนัยบอกว่าเขามีความคิดที่จะเลิกเล่นมาระยะหนึ่งแล้ว แต่ครอบครัวให้กำลังใจและผลักดันให้เล่นต่อ แต่ครั้งนี้เขาตัดสินใจอย่างจริงจังหลังจากได้เหรียญทองในการแข่งขันซีเกมส์ที่ประเทศสิงค์โปร์เพราะเขาเห็นว่าเป็นการ "จบอย่างสวยหรู"
"ในชีวิตการเล่นเทนนิสของผม ผมอยากจะขอบคุณครอบครัวที่คอยให้กำลังใจ คอยสนับสนุนผมเสมอมา คุณพ่อได้เสียสละเวลาทั้งหมดทั้งหน้าที่การงานทุกอย่างเพื่อที่จะมาขับรถรับส่งผมไปแข่งที่โน่นทีที่นี่ที ต้องพาไปซ้อมทุกวัน ซึ่งต้องบอกว่าบ้านที่เราอยู่กับสนามซ้อมนั้นมันไกลกันมาก ถ้ารถติดก็สองสามชั่วโมงในการเดินทางทีนึงซึ่งตอนนั้นผมไม่ทราบหรอกครับว่ามันนานแค่ไหนเพราะผมมักจะหลับตลอดทาง แต่มาตอนนี้ผมต้องขับรถเองถึงได้รู้ว่ามันเป็นเรื่องที่ไม่ง่ายเลยที่จะต้องทนก็สภาพการจราจรที่แสนสาหัสอย่างบ้านเรา แต่พ่อก็ไม่เคยบ่นสักคำ ส่วนแม่ผมก็คอยที่จะทำอาหารเวลาที่เรากลับมาถึงบ้านเสมอ ไม่เคยขาดแม้ตอนนั้นแม่จะยังต้องทำงานเปิดร้านตัดเสื้อสุภาพสตรีอยู่ก็ตาม แม่ก็ยังจะต้องทั้งดูแลลูกค้าที่มาตัดเสื้อแต่พอผมกลับมาถึงร้านแม่ก็ต้องกุลีกุจอไปทำอาหารให้ผมจนได้ แม่ไม่เคยบ่นเช่นกัน" ดนัยเขียนในเฟซบุ๊ค
นอกจากนี้เขาได้ขอบคุณสปอนเซอร์ที่ให้การสนับสนุนการเล่นเทนนิสตั้งแต่เป็นเด็กเล็กๆ มาจนโต ตลอดจนสายการบินที่สนับสนุนการเดินทาง บริษัทผลิตชุดและอุปกรณ์กีฬา รวมทั้งผู้ให้การสนับสนุนคอร์ทเทนนิสสำหรับฝึกซ้อม
"ผมอยากจะขอขอบคุณผู้ที่ทำให้ผมยืดระยะเวลาในการเล่นออกมาอีกน่าจะสามถึงสี่ปีได้ซึ่งนั่นก็คือภรรยาและลูกๆ ของผม ที่คอยเป็นทั้งกำลังใจ เป็นทั้งแรงผลักดันแรงกระตุ้น เป็นทั้งผู้ที่ดึงผมมาจากความคิดที่จะเลิกเล่นมาได้ระยะหนึ่งถึง แม้ว่าตอนนี้ทางภรรยาก็ยังคงอยากให้ผมเล่นอยู่ แต่ผมได้ตัดสินใจแล้วว่าผมควรจะหยุดหลังจากที่ได้เหรียญทองในการแข่งขันซีเกมส์ครั้งล่าสุดที่สิงคโปร์ มันทำให้ผมจบได้อย่างสวยหรูไร้ที่ติ ซึ่งผมคิดว่ามันคงจะดีกว่าที่ฝืนทนเล่นจนรอวันที่คนมาถามว่าเมื่อไหร่ถึงจะเลิก ซึ่งมันคงจะดีกว่าที่ผมได้จบแบบนี้และผมพอใจกับมัน กับกีฬาที่ผมทุ่มเททั้งชีวิต กับกีฬาที่ผมรักและอดทนบากบั่นกว่าที่จะได้ความสำเร็จแต่ละชิ้นมา
"ผมอยากจะขอขอบคุณแฟนๆ เทนนิสของผมทุกคนทุกๆ กำลังใจที่คอยมีให้ผม คอยตามเชียร์ผมไม่ว่าผมจะแพ้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง ก็ยังตามให้กำลังใจเสมอมา...ผมจะไม่มีวันลืมความรู้สึกดีๆ ที่เรามีให้แก่กันเลยครับ และสุดท้ายคือผมอยากจะขอบคุณกีฬาเทนนิสที่ทำให้ผมได้เจอคนดีๆ ได้ทำในสิ่งที่อยากทำที่ตั้งใจไว้ ได้ประสบการณ์ดีๆ ที่น่าจดจำและผมจะเก็บความทรงจำพวกนี้ไว้ตลอดไปครับ"