ศุภรดา ล้านกันทา หรือ ครูเก๋ ครูโรงเรียนผาขวางวิทยา ต.แม่ยาว อ.เมือง จ.เชียงราย ช่วงปิดเทอมครูเก๋ยังไม่กลับบ้านที่จังหวัดลำปาง ยังเข้าเวรที่โรงเรียนแม้เด็กนักเรียนเกือบทั้งหมดจะเดินทางกลับหมูบ้านแล้ว
ครูเก๋ พาทีมข่าวไทยพีบีเอสภาคเหนือ ไปเยี่ยมเด็กๆ ที่บ้านอาร์ดี่ ที่อยู่ห่างจากโรงเรียนผาขวางวิทยา ประมาณ 6 กม. เส้นทางเดินทางลำบากต้องใช้รถขับเคลื่อนสี่ล้อเท่านั้น
ผู้นำบ้านอาร์ดี่ประกาศเป็นภาษาท้องถิ่นลาหู่แจ้งผู้ปกครอง และเด็กๆทราบ แม้จะเป็นช่วงปิดหมู่บ้านครูจะเดินทางมาเยี่ยมนักเรียนในหมู่บ้าน
ทันทีครูได้เจอกับเด็กๆ เข้ามาทักทาย และบางคนถึงกับโผเข้ากอดคุณครูของพวกเขาในทันที ถ้าเป็นช่วงปกติ คงเหลือเวลาอีกไม่ถึง 3 สัปดาห์ที่พวกเขาจะต้องกลับไปเรียน และพักอยู่ที่หอพักของโรงเรียนผาขวางวิทยา ที่ห่างออกไป 6 กม.
ด้วยเป็นชุมชนบนพื้นที่สูง ที่ไฟฟ้าและอินเทอร์เน็ตยังเข้าไม่ถึง ทำให้เด็กๆ กังวลกับการเรียน และการเข้าเรียนต่อที่อื่น หลังจบ ม.3
ธีรพงษ์ ตาห่อง นักเรียนชั้น ม.3 โรงเรียนผาขวางวิทยา ต.แม่ยาว อ.เมือง จ.เชียงราย เล่าว่าถ้าเป็นช่วงปกติเขาจะต้องเดินทางไป กทม.แล้วเพื่อเตรียมตัวเรียนต่อ แต่หลัก COVID-19 ระบาด ยังไม่รู้ว่าจะเริ่มเรียนได้เมื่อไหร่ เพราะยังไม่มีกำหนดที่ชัดเจน ซึ่งอาจทำให้เขาเสียเวลา และเสียโอกาสด้านการศึกษาที่ต้องเร่งเรียนจบเผื่อแบ่งเบาภาระและทำงานช่วยเหลือครอบครัว
สุมาลี อาบู่ นักเรียนชั้น ม.2 โรงเรียนผาขวางวิทยา ต.แม่ยาว อ.เมือง จ.เชียงราย เป็นอีกคนเธอบอกว่า ชอบเรียนที่โรงเรียนมากกว่าที่บ้าน เพราะได้เจอเพื่อนๆด้วย การเรียนที่บ้านแม้จะยังทำการบ้านได้ แต่ถ้าให้ผู้ปกครองสอนก็มีข้อจำกัดคือไม่รู้หนังสือ ทำให้เธอไม่อยากหยุดเรียน
ขณะที่ครูเก๋ ครูโรงเรียนผาขวางวิทยา ยอมรับว่า การขยายเวลาเปิดเทอม จะส่งผลกระทบอย่างมากต่อการเรียนรู้ของนักเรียนชาติพันธุ์เพราะการเรียนออนไลน์ มีข้อจำกัด ขณะที่ ผู้ปกครองส่วนใหญ่ก็ไม่มีเวลาและทักษะในการจัดการเรียนรู้ที่บ้าน
การเข้าไม่ถึงไฟฟ้าและอินเทอร์เน็ตของนักเรียนชาติพันธุ์กว่า 300 ชีวิต ที่โรงเรียนผาขวางวิทยา เป็นหนึ่งในรูปธรรมของปัญหาความเหลื่อมล้ำด้านการศึกษาเดิม ในโจทย์ใหม่ของการจัดการเรียนรู้ ในยุคโควิด-19 ที่ยังไม่มีคำตอบจากภาครัฐ ว่า จะทำอย่างไร