อมตะดนตรีดิสโก
Thank God It's Friday ภาพยนตร์ที่นำเสนอชีวิตกลางคืนในยุค 70 ที่ ดอนนา ซัมเมอร์ ร่วมแสดง หรือลีลาบนฟลอร์เต้นรำที่กลายเป็นเครื่องหมายการค้าของ จอห์น ทราโวตา ใน Saturday Night Fever คือภาพยนตร์ที่ถ่ายทอดเอกลักษณ์ของดิสโก ดนตรีเต้นรำที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นวัฒนธรรมร่วมสมัยที่เผยแพร่ไปทั่วโลก
ดิสโกเกิดจากการผสมผสานดนตรีฟังค์, โซล และลาติน มีเอกลักษณ์จากเสียงฉาบไฮแฮต และทำนองเบสติดหูนักเต้น แต่เดิมเป็นวัฒนธรรมที่จำกัดอยู่ในกลุ่มนักเที่ยวชาวผิวสี และคนรักเพศเดียวกัน ที่ไปรวมตัวกันตามสถานบันเทิงที่เน้นการเปิดแผ่นมากกว่าเล่นดนตรีสด หรือดิสโกเทค
ความสำเร็จของเพลงและหนังเกี่ยวกับดิสโกส่งให้กลายเป็นดนตรีกระแสหลักปลายยุค 70 โดยระหว่างปี 1977 ถึง 1979 มีเพลงดิสโก 30 เพลงครองแชมป์บิลบอร์ดชาร์ต ทั้งจากศิลปินดิสโก และศิลปินแนวอื่นๆ ที่หันมาทำเพลงดิสโกตามกระแส ตั้งแต่วงโปรเกรสซีพ ร็อก เช่น Pink Floyd จนถึงวงเฮฟวี เมทัลอย่าง Kiss
ความโด่งดังสุดขีดของดิสโกสร้างถูกต่อต้านแพร่หลายทั้งกลุ่มนักดนตรีฟังค์ที่ดูแคลนความเรียบง่ายของดิสโก หรือกลุ่มนักดนตรีพังค์ และร็อกที่มองดิสโกเป็นตัวแทนความฟุ้งเฟ้อของทุนนิยม จนนำไปสู่เหตุการณ์วันที่ 21 กรกฎาคมปี 1979 ที่รู้จักในชื่อวันที่ดิสโกตาย เมื่อมีการจัดให้แฟนเพลงนำแผ่นเสียงดิสโกมาทำลายในสนามของทีมเบสบอลชิคาโก ไวท์ ซอคจนเป็นข่าวดังในสหรัฐฯ หลังจากนั้น 2 เดือนเพลงดิสโกเริ่มหายไปจากชาร์ตเพลง และเสื่อมความนิยมให้กับเพลงคันทรี และร็อกที่กลับมาอยู่ในกระแสอีกครั้ง
แม้วัฒนธรรมดิสโกทั้งท่าเต้น และการแต่งตัวจะพ้นสมัยในยุคถัดมา แต่หัวใจของดิสโกอย่างเอกลักษณ์ในจังหวะดนตรียังคงมีอิทธิพลในวงการเพลงทุกสมัยตั้งแต่ผลงานของราชา และราชินีเพลงป็อปในยุค 80 ขณะที่ยุค 90 มีการนำเพลงฮิตยุคดิสโกกลับมาร้องใหม่จนโด่งดังหลายเพลง จนถึงกระแสของศิลปินแดนซ์ยุคใหม่ที่นำสไตล์ดิสโกมาสร้างสีสันให้กับงานเพลงนับไม่ถ้วน
ทุกปีที่งาน World's Largest Disco ในนิวยอร์กจะมีแฟนเพลงหัวใจดิสโกกว่า 7,000 คนมารวมตัวกันเพื่อเฉลิมฉลองให้กับตำนานของแนวเพลงที่ทำให้ดนตรีแดนซ์กลายเป็นแนวเพลงกระแสหลักในวันนี้ซึ่งไม่ว่ายุคสมัยของดนตรีจะเปลี่ยนแปลงไปเช่นไร ความโดดเด่นของดิสโกก็จะยังคงอยู่คู่กับวงการเพลงต่อไป